سامانه اعلام حریق، به مجموعه‌ای از قطعات الکترونیکی گفته می‌شود که وظیفه آشکارسازی حریق در اماکن مختلف را بر عهده دارد. سامانه‌های اعلام حریق به سه گروه آدرس پذیر، متعارف و بدون سیم (وایرلس) تقسیم شده که هر یک از این سامانه ها خود به دو گروه خودکار و دستی تقسیم بندی می‌شوند. در سیستم‌های دستی، شستی اعلام حریق، تنها منبع تشخیص حریق است.

 درواقع کار تشخیص حریق در اینگونه سیستم‌ها فقط به انسان سپرده شده‌ است و در مکان‌هایی که انسان حضور ندارد، کاربردی ندارند. بر خلاف اینگونه سیستم‌ها، سیستم‌های اعلام حریق خودکار، وابستگی کمتری به تشخیص انسان دارند. سیستم‌های خودکار، به دو گروه آدرس‌پذیر، و غیر آدرس‌پذیر تفکیک می‌شوند. در سیستم آدرس‌پذیر، علاوه بر اعلام حریق، محل دقیق وقوع آن نیز مشخص می‌شود.

از جمله استاندارد های سیستم های اعلام حریق می توان  UL، LPCB، EVPU، EN-54، NFPA72، BS5839 را نام برد. همچنین از اجزای تشکیل دهنده سیستم اعلام حریق می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آشکار سازها

• سامانه مرکزی

• خروجی ها

• سیم کشی

• مانیتورینگ

• سامانه اعلام حریق متعارف

سامانه اعلام حریق متعارف:

از قدیمی ترین انواع سیستم‌های اعلام حریق است که علی‌رغم تغییرات کیفی اندک، هم چنان مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این سیستم چندین حسگر(Detector) و شستی که یک منطقه از ساختمان را پوشش می‌دهند در قالب یک مدار به هم پیوسته، به تابلوی کنترل مرکزی متصل می‌شوند. بنابراین هر مدار نمایندهٔ یک منطقه‌است.

در ساختمان های عمومی، اعلام ناشی از حریقی کوچک ممکن است موجب هراس تعداد زیادی از افراد و یا اخلال در روند معمولی فعالیت‌ها گردد از این رو در این اماکن استفاده از پیش پیام سیستم‌های دو مرحله‌ای مناسب تر است. همان گونه که در تصاویر مشخص است، نحوهٔ هم بندی تجهیزات کشف و تشخیص نسبت به تابلوی کنترل مرکزی به صورت شاخه‌ای و یا به عبارت دیگر شعاعی است. هر تابلوی کنترل مرکزی متعارف می‌تواند 2-4-8 و یا مدارهای بیشتری را پشتیبانی کند.

اصول کشف و تشخیص حریق در سامانه های آدرس پذیر، مشابه سیستم‌های متعارف است، به جز این که در این گونه سیستم‌ها، هر یک از حسگرهای(Detector) اتوماتیک و یا شستی‌ها دارای آدرس منحصربفردی هستند که از طریق آن تابلوی کنترل مرکزی قادر به شناسایی و تعیین هر یک از آن هاست. کنترل پنل مرکزی اعلام حریق با استفاده از پروتکل های ارتباطی، اطلاعات وضعیت هر یک از تجهیزات اعلام حریق را تجزیه تحلیل کرده و در هنگام وقوع حریق و یا خطا در سامانه محل دقیق آلارم و یا خطا را مشخص می کند.  این سیستمها به دو صورت حلقه و شاخه پیکربندی می‌گردد. در گذشته برای آدرس دهی دتکتورهای آدرس پذیر از کلیدهای دهدهی (دو کلید گردان با شماره های 0-9) استفاده می کردند. بعدها از دیپ سوئیچ ها(0-127) استفاده شد. اما امروزه از کدی که درون میکروپروسسور داخلی تجهیزات آدرس پذیر وجود دارد استفاده می شود. 

در سیستم های امنیتی مسئله ای که بسیار حائز  اهمیت می باشد، آنلاین بودن در تمامی لحظات می باشد. به این مفهوم که سیستم حتی در زمان قطع برق نیز به نظارت خود ادامه دهد و بتواند تا زمان بسیار زیادی نیز بدون نیاز به برق شهر از محدوده های مورد نظر ما محافظت بعمل آورد. شرکت دیکو مفتخر است تا با تولید دستگاه های UPS یا همان برق اضطراری به همراه محافظ، این نوید را بدهد که دیگر نگران قطعی برق به هیچ عنوان نباشید. شما می توانید با تهیه یک UPS علاوه بر تامین برق مورد نیاز دستگاه خود، آن را در برابر حوادث ناشی از نوسانات برق حفاظت نموده و با این کار هم در زمان نبود برق به نظارت خود ادامه دهید وهم از خرابی ناشی از نوسانات برق جلوگیری نمایید.

<< لطفا جهت اطلاعات بیشتر بر روی این لینک کلیک نمایید >>